اجتناب از گناهان، تمرین صبر، چشیدن طعم گرسنگی و فقر فقرا، تقویت اراده و توجه انسان به دیگران، صحت و سلامت بدن، تعديل غرايز و پاک شدن روح انسان جزو فوائد و فلسفه روزه در منظرمعصومین(ع) عنوان شده است.
در حقیقت بزرگترین فلسفه روزه اثر روحانی و معنوی آن است که با محرومیت‌های موقت به انسان، مقاومت و قدرت اراده و توان مبارزه با حوادث سخت را می‌بخشد و چون غرائز سركش را كنترل می‌كنند بر قلب انسان نور و صفا می‌پاشد و در نهایت روزه انسان را از عالم حیوانیت ترقی داده و به جهان فرشتگان صعود می‌دهد.
در این گزارش سعی داریم به بخشی از سخنان گهربار بزرگان دین و معصومین(ع) در باره این فریضه الهی انسان‌ساز بپردازیم و آن‌ها را برای خود بازگو کنیم و بتوانیم در روزهای باقی مانده از ایام ضیافت الهی بیشترین و بهترین بهره را برده باشیم.
هشام بن حكم از ریيس مذهب تشيع حضرت جعفر بن محمد (ع) در باره علت و فلسفه روزه مي‌پرسد، امام مي‌فرمايد: "به راستى خداوند روزه را واجب كرد، تا به وسيله او بين اغنياء و فقراء مساوات و برابرى به وجود آيد، و اين براى آن است كه ثروتمندانى كه هرگز درد گرسنگى را احساس نكردهاند، به فقراء ترحم نمايند، زيرا اغنياء هرگاه (خوردنى و آشاميدنى را) اراده نمودند برايشان ميسر است، پس خداوند متعال «روزه را واجب نموده» كه تا بين بندگانش از فقير و غنى، برابرى به وجود آورد، و اين‌كه سرمايه داران مسلمان الم جوع و گرسنگى را لمس کنند، تا بر ضعفاء رقت آوردند، و بر گرسنگان عالم ترحم نمايند.
فلسفه و دلائل وجوب روزه از منظر امام رضا(ع)
وقتى از حضرت درباره فلسفه روزه مي‌پرسند، مي‌فرمايد: همانا (مردم) مامور به روزه شدند تا بشناسند درد و ناگواري‌هاى گرسنگى و تشنگى را، و آنگاه استدلال كنند بر سختي‌هاى گرسنگى و تشنگى و فقر آخرت، كه پيامبر(ص) در خطبه شعبانيه مي‌فرمود: "واذكروا بجوعكم و عطشكم جوع يوم القيمة و عطشة"،( ياد آوريد از گرسنگى و تشنگى روزه داريتان گرسنگي‌ها و تشنگي‌هاى روز قيامت را، كه اين يادآورى انسان را به فكر تدارك قيامت مي‌اندازد كه تا سعى كند، جد و جهد بيشترى در كسب رضاى خداوند و كمك به مخلوق ضعيفش بنمايد و آنان را از امكانات مادى و غير مادى خويش بهرهمند سازد).
آنگاه امام رضا(ع) خصوصيات روزه دار را اين چنين توصيف مي‌فرمايند" و هر آينه روزهدار بايد (به پيشگاه خداوند) بندهاى خاشع و ذليل و داراى استكانت و وقار باشد، (و خود و عمل خويش را) ماجور و مثاب دانسته، (و بداند كه اعمال و زحماتش) به حساب مي‌آيد، (و ناديده گرفته نمي‌شود) و در همه حال به آنچه كه انجام مي‌دهد از عبادات عارف باشد، و بر آنچه كه از گرسنگى و تشنگى به او مي‌رسد صبر كند، و در آن هنگام با امساك از شهوات (و پيروى نكردن از نفس اماره) مستوجب ثواب فراوانى مي‌شود.
(و خداوند اجر و ثواب عبادت روزهداريش را به او مرحمت خواهد فرمود) و اين اوصاف حميده (كه براى صائم ذكر شد) واعظ خوبى براى روزهداران در دنيا خواهد شد، (كه اثرات وضعى اين اوصاف كاملا در چهره و اعمال و رفتار آنان مشهود خواهد گشت) و آنان بايد بشناسند شدت و اهميت مشكلات فقرا و بيچارگان را كه تا رحمت آورند بر فقراء و مساكين در دنيا، سپس اداء نمايند حقوق آنان را كه خداوند در اموالشان مقرر فرموده است. (يعنى اينطور نباشد كه خود خوب بخورند و بپوشند و ديگران گرسنه باشند).
روایت دیگری از امام رضا(ع)
امام رضا (عليه السلام) در يك پرسش ديگر از فلسفه روزه چنين مي‌فرمايد: "علت روزه از براى فهميدن الم و درد گرسنگى و تشنگى است، تا بنده ذليل و متضرع و ماجور و صابر باشد و بفهمد شدائد آخرت را، علاوه بر اين كه در روزه انكسار شهوات و موعظه هست از براى امر آخرت، تا بداند حال اهل فقر و فاقه را در دنيا و عقبى.
از حضرت امام حسن عسگري (ع) پرسيدند: «چرا روزه واجب شده است» فرمودند: « تا ثروتمند درد گرسنگي را دريابد و به فقير توجه کند.»
بلى روزه از افضل طاعات است، زيرا كه مشتمل بر انكسار شهوات، تزكيه و طهارت نفس و تصفيه آن از اخلاقيات رذيله، زيرا مقصود از روزه، مجرد امساك از خوردن و آشامیدن و خودداری از برخی لذات نیست بلكه غرض نهائى آن كف نفس و تقویت روح ایمان به خدا، پرهیزگاری و تقوا در وجود انسان است.
:: موضوعات مرتبط:
دانستنیها ,
,
:: برچسب‌ها:
فلسفه و فوائد روزه ,
فلسفه روزه ,
فوائد روزه ,
|
امتیاز مطلب : 13
|
تعداد امتیازدهندگان : 4
|
مجموع امتیاز : 4
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
